نشانه های دختر یا پسر بودن جنین چیست؟

در اینجا چند دلیل وجود دارد که ممکن است والدین بخواهند قبل از موعد تعیین جنسیت فرزند (Gender determination) را متوجه شوند:

به امید پیوند زودتر:

هرچه بیشتر درباره کودک آگاهی داشته باشید، قبل از رسیدن آنها احساس نزدیکتری به او خواهید داشت.

کنجکاوی خالص:

همه از تعجب خوششان نمی آید! شما فقط ممکن است بخواهید بدانید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

برنامه ریزی لباس اتاق خواب یا لباس کودک:

به خصوص اگر شما جزئی از تم ها یا رنگ های خاص جنسیتی می پسندید، ممکن است بخواهید این کار را از قبل برنامه ریزی کنید.

برنامه های مهمانی جنسیت آشکار:

این روزها بسیار محبوب است، مهمانی های آشکار جنسیت گاهی اوقات بخشی از برنامه قبل از به دنیا آمدن نوزادان هستند و به شما اجازه می دهند تا اخبار را با عزیزان خود به اشتراک بگذارید.

تصمیم گیری های پزشکی:

در بعضی موارد، تعیین جنسیت فرزند بخشی از نظارت بر بیماری های مادرزادی است که در پسران یا دختران شیوع بیشتری دارد. با این حال، در این مورد غیر معمول است که فقط به جستجوی جنسیت فرزند بپردازید. آزمایش ژنتیکی خاص نیز احتمالاً انجام می شود.

 

از طرف دیگر، همه والدین نمی خواهند قبل از تولد جنسیت فرزند خود را بدانند. یا بعضی اوقات، یکی از والدین می خواهد بداند، اما دیگری اینطور نیست. در اینجا دلایلی وجود دارد که ممکن است والدین منتظر جنسیت فرزند باشند:

شگفت زده شوید:

برای برخی، میل به تعجب از بدو تولد قویتر از کنجکاوی برای یافتن زودتر است.

نگران ناامیدی جنسیتی:

ناامیدی جنسیتی بسیار واقعی است. (بیشتر به این مورد در زیر مراجعه کنید.) در حالی که ممکن است برخی از افراد بخواهند که زودتر بدانند، برخی دیگر می توانند عمداً بخواهند در متوجه شدن این امر تاخیر کنند. ندانستن جنسیت فرزند در روز تولد سخت تر است، به دلیل احساسات زیاد و شاد دیگر در این رویداد.

به رنگهای خاص جنسی یا کلیشه ها متصل نیست:

همه فکر نمی کنند که پسران باید اتاق آبی داشته باشند و دختران باید صورتی داشته باشند. یا، ممکن است آنها بخواهند دوستان و خانواده را ترغیب کنند که به دنبال رنگهای بی طرف جنسی بروند. مخفی نگه داشتن جنسیت این امر را محتمل تر می کند.

اعتقادات مذهبی یا سنتی:

برخی بر این باورند که تعیین جنسیت فرزند قبل از تولد بدشانسی است یا اینکه در برنامه خدا دخالت می کند. برخی فقط آداب و رسوم سنتی قوی دارند و ترجیح می دهند تا به دنیا آمدن کودک جنسیت را پنهان کنند.

خطرات احتمالی تعیین جنسیت

اگرچه پاسخ صحیح یا غلطی درمورد این نیست که آیا باید جنسیت فرزند را قبل از به دنیا آمدن دریابید، خطرات آن را نیز باید در نظر بگیرید.

ناامیدی جنسیتی از تعیین جنسیت

هنگامی که شما به شدت دوست دارید دختردار شوید، و فهمید که پسر دارید یا برعکس، نتیجه می تواند غم، ناامیدی و حتی اندوه باشد. گاهی اوقات به عنوان ناامیدی جنسیتی خوانده می شود، بسیاری از والدینی که از جنسیت فرزندشان ناراحت هستند، قلب خود را آرام نگه می دارند. آنها ممکن است از واکنش خود احساس شرم کنند. هر والدینی یک کودک سالم می خواهد، اما آنها همچنین کودکانی را می خواهند که ایده های خاصی برای موفقیت آنها باشد، مانند این که امیدوار باشند فرزندشان از هوش بالایی برخوردار باشد، خوش تیپ یا زیبا یا یک انسان بالاتر از حد متوسط ​​باشد.

در کنار همین مضمون، برخی والدین نیز به طور خاص به یک پسر یا دختر امیدوار هستند. هر والدینی برای کودک خود آرزوهایی دارد، حتی اگر فرزندانشان به آنها گوش ندهند. وقتی تعیین جنسیت فرزند را قبل از تولد می فهمید و این جوابی نیست که به آن امید دارید، احساس ناامیدی ممکن است قوی تر یا سخت تر باشد. آنها با هیجان داشتن یک کودک جدید تندرست شاد نمی شوند. با این وجود، حتی اگر منتظر روز تولد باشید تا جنسیت فرزند خود را متوجه شوید، می توانید ناامیدی جنسیتی را تجربه کنید. یک مزیت احتمالی برای متوجه شدن زودتر از موعد این است که اگر می دانید از اخبار مربوط به یک جنسیت یا جنسیتی دیگر ناراحت می شوید، می توانید قبل از رسیدن کودک از مشاوره حرفه ای کمک کنید تا از این طریق بر روی ترس و احساسات خود کار کنید.

تشخیص بد تعیین جنسیت

اشتباهات نادر است، اما این اتفاق می افتد. یک مطالعه نشان داد که از هر ۱۰۰ مورد، ۱ مورد تعیین جنسیت فرزند اشتباه در طی ۱۴ هفته گذشته سونوگرافی تشخیص داده می شود. مطالعات دیگر نشان داده اند که وقوع اشتباه حتی کمتر از ۱ درصد است. اگر دستگاه تناسلی به دلیل ناهنجاری های مادرزادی ناهنجار شود، احتمال بروز اشتباهات افزایش می یابد. سونوگرافی ها در طول سه ماهه اول – بر خلاف سه ماهه دوم یا سوم – به احتمال زیاد منجر به شناسایی جنسیتی اشتباه می شوند.

تکنسین های سونوگرافی می توانند با موفقیت و به طور دقیق تعیین جنسیت فرزند را تنها در ۱۲ هفته اول بارداری مشخص کنند. وقتی صحبت از روشهای غیر علمی تعیین جنسیت فرزند می شود، اشتباهات بسیار مکرر است. اگر از یک روش غیرقابل اعتماد برای تعیین اینکه آیا پسر یا دختر دارید، نمی خواهید برنامه ای برقرار کنید یا از نظر عاطفی به جنسیت فرزند متولد نشده خود متصل شوید. این یکی از دلایلی است که دانستن تصور و واقعیت چیست که بسیار مهم است.
روش های پیش بینی تعیین جنسیت

در زیر روش هایی برای پیش بینی تعیین جنسیت فرزند استفاده می شود:

آمنیوسنتز

آمنیوسنتز یکی از دقیق ترین روش های تعیین جنسیت فرزند قبل از تولد است، با دقت نزدیک به صد درصد. اما، این آزمایش به ندرت با هدف پیش بینی رابطه جنسی به دلیل خطرات پزشکی این روش انجام می شود. در طی آمنیوسنتز (آمنیو کوتاه)، یک سوزن با دقت از طریق شکم به داخل رحم و داخل کیسه آمنیوتیک وارد می شود. از سونوگرافی برای هدایت سوزن، برای جلوگیری از آسیب رساندن به کودک استفاده می شود. سپس از سوزن برای تهیه مایعات آمنیوتیک استفاده می شود.

این مایع آمنیوتیک حاوی مواد ژنتیکی کودک است. از طریق تجزیه و تحلیل کروموزومی می توان بیماری ژنتیکی خاصی را تشخیص داد. همچنین می توان جنسیت فرزند را تعیین کرد، کروموزوم XX نشان دهنده یک دختر و XY نشانگر یک پسر است. (برخی اختلالات ژنتیکی وجود دارد که کروموزومهای جنسی معمولی نیستند. به عنوان مثال، XXY در سندرم کلاینفلتر یا XO در سندرم ترنر. با این حال، این موارد نادر است.) آمنیوسنتز معمولاً هنگامی انجام می شود که خطر یا نگرانی از ناهنجاری های ژنتیکی وجود داشته باشد، مانند زمانی که مادر در سن ۳۵ سالگی یا بالاتر است.

یا اگر آزمایش های دیگر خطر احتمالی را نشان داده باشد یا بیماری ارثی بخشی از تاریخ خانواده باشد. اگر به همین دلایل آزمایش را انجام داده اید، ممکن است درخواست تعیین جنسیت فرزند نیز ممکن باشد. آمنیوسنتز با خطر کمی از عفونت و خطر سقط فرزند همراه است. بسته به اینکه به کدام مطالعه ارجاع داده می شود، خطر سقط فرزند ممکن است بین ۱ در ۲۰۰ و ۱ در ۷۰۰ باشد. این خطر همچنین به مهارت تکنسین و زمان انجام آمنیو بستگی دارد. (هرچه زودتر انجام شود در دوران بارداری خطر از دست رفتن فرزند بیشتر است.) خطر بسیار کمی نیز وجود دارد که سوزن به کودک آسیب می رساند.
نمونه برداری کورونیک ویلوس (CVS)

نمونه برداری از ویلی کوریونی (CVS) یکی دیگر از روش های بسیار قابل اعتماد پیش بینی تعیین جنسیت فرزند است، با دقت نزدیک به صد درصد. با این حال، مانند آمنیوسنتز، به دلیل اینکه تهاجمی است و خطر پزشکی دارد، به ندرت صرفاً برای تعیین جنسیت فرزند انجام می شود. CVS شامل گرفتن نمونه ای از بافت از جفت (به طور خاص، گرفتن نمونه از ویلی، برش های مو مانند بافت جفت) و آزمایش آن برای ناهنجاری های کروموزومی است. از نمونه بافتی نیز می توان برای تعیین جنسیت فرزند اینکه کودک XX (دختر) است یا XY (یک پسر) استفاده می شود. مانند آمنیوسنتز، خطراتی وجود دارد، از جمله احتمال نادر عفونت و افزایش خطر از دست دادن بارداری. CVS فقط برای تعیین جنسیت فرزند انجام نمی شود، اما می توان پیش بینی رابطه جنسی را به همراه غربالگری بیماری ژنتیکی نیز انجام داد.

آزمایش غیر تهاجمی قبل از تولد (NIPT)

یک شکل نسبتاً جدید آزمایشات قبل از تولد، آزمایش غیرتهاجمی قبل از تولد (NIPT) یک روش کم خطر برای تشخیص خطر ناهنجاریهای کروموزومی خاص است. این آزمایش با جستجوی رشته های DNA که در جریان خون شناور هستند، همچنین به عنوان DNA عاری از سلول شناخته می شود (cfDNA). هر کس cfDNA خود را دارد که در گردش خون شناور است، اما یک زن باردار نیز cfDNA فرزند متولد نشده خود را دارد. این cfDNA فرزند از جفت تهیه می شود که تقریباً از نظر ژنتیکی با فرزند یکسان است.

NIPT در درجه اول برای غربالگری خطر بیماری های مادرزادی مورد استفاده قرار می گیرد، و اگر به نظر می رسد افزایش خطر وجود دارد، ممکن است آزمایش های تهاجمی تر (مانند CVS یا آمنیوسنتز) برای تشخیص بیماری خاص انجام شود. با جستجوی قطعات DNA عاری از سلول Y- کروموزوم می توان از NIPT برای تعیین جنسیت نوزاد متولد شده استفاده کرد. در صورت وجود، این نشان می دهد که مادر احتمالاً یک پسر باردار است. اگر هیچ کروموزومی Y cfDNA وجود نداشته باشد، فرض می شود کودک به احتمال زیاد یک دختر است.

NIPT در تعیین جنسیت فرزند چقدر دقیق است؟ گفتن آن دشوار است، زیرا تست خیلی جدید است. برخی از مواردی که می توانند روی دقت نتیجه تأثیر بگذارند عبارتند از: انجام آزمایش (خیلی زود در بارداری دقیق تر نیست)، کیفیت نمونه خون و تشخیص شرایط ژنتیکی غیرقابل تشخیص مادر. با این حال، برخی از مطالعات نشان داده اند که اگر آزمایش NIPT پس از ۸ هفته بارداری کامل شود، دقت در تعیین جنسیت نزدیک به ۱۰۰ درصد است.

این دقیقاً صددرصد به زمانی که نتایج آزمایش نتیجه گیری نشده باشد، اشاره ای ندارد. یک مقاله مشخص کرد که بین ۱۰ تا ۲۰ درصد از نمونه های NIPT با نتایج “غیرقابل قطع” بر می گردند. به عبارت دیگر، برای هر ۱۰ زن که آزمایش را انجام داده اند، بین ۱ تا ۲ تا از آنها هیچ نتیجه ای حاصل نمی شود. اگر دوقلو دارید؟ آزمایش NIPT را می توان برای شما تعریف کرد که آیا فقط دختران یا حداقل یک پسر دارید. با این وجود نمی تواند تعیین کند که آیا شما یک پسر یا دو پسر دارید – فقط اینکه حداقل یک پسر وجود دارد یا به نظر نمی رسد پسر باشد، قابل تشخیص است.

سونوگرافی سنتی

استفاده از اینکه در طول سونوگرافی سه ماهه دوم پسر یا دختر دارید، محبوب ترین و شناخته شده ترین روش پیش بینی تعیین جنسیت فرزند است. این سونوگرافی روتین به طور معمول بین ۱۸ هفته تا ۲۲ هفته بارداری انجام می شود، به عنوان یک روش غربالگری در نظر گرفته شده است. این امکان را به پزشک و والدین می دهد تا بدانند که همه چیز درست است و کودک متولد نشده به خوبی رشد می کند. در طی این سونوگرافی، این امکان وجود دارد که تکنسین با نزدیک به ۱۰۰ درصد دقت بتواند پسر یا دختر بودن را ببیند. آنها به دنبال علامت “همبرگر” (برای یک دختر) یا برای یک پسر می گردند، آلت تناسلی پسر ممکن است به وضوح قابل مشاهده باشد.

ممکن است از تکنسین بخواهید در هنگام سونوگرافی به شما چیزی را بگوید. یا می توانید از آنها بخواهید که آن را روی کاغذ بنویسند و آن کاغذ را در یک پاکت قرار دهند. اگر پدر و مادر حضور داشته باشند، ممکن است این درخواست را انجام دهید، اما فقط یک نفر می خواهد جنسیت فرزند را بشناسد، یا اگر قصد دارید یک جشن تعیین جنسیت فرزند را برگزار کنید، در جایی که می خواهید جنسیت حتی برای شما و شریک زندگی شما غافلگیر کننده باشد.

برای مهمانی های شگفت آور تعیین جنسیت فرزند ، شما ممکن است نتایج خود را به یک برنامه ریز رویداد حرفه ای، یک دوست برنامه ریزی مهمانی خود، یک نانوا (کسی که شما را برای تهیه یک کیک تعیین جنسیت فرزند با رنگ آشکار می کند) یا یک گل فروشی (که ممکن است یک جعبه بالن را تهیه کند) تحویل دهید. خطرات بسیار کمی برای مادر و نوزاد در سونوگرافی وجود دارد. با این حال، قرار گرفتن در معرض سونوگرافی کاملاً بدون خطر نیست. قرار گرفتن در معرض تکرار یا طولانی مدت ممکن است مضر باشد.

اشتباهات سونوگرافی تعیین جنسیت فرزند

آیا نتایج سونوگرافی شما اشتباه است؟ بله، ممکن است. بعید است، اما ممکن است. در موارد زیر ممکن است اشتباهات سونوگرافی در تعیین جنسیت فرزند رخ دهد:

انجام شده در طول سه ماهه اول:

اگرچه می توان قبل از ۱۴ هفته حاملگی به دنبال علائم جنسی فرزند بود، اما احتمال اشتباهات بیشتر است. تصمیم گیری یا وابستگی عاطفی به تعیین جنسیتی که در اوایل بارداری به پایان رسیده است، ایده خوبی نیست.

در صورت وجود ناهنجاری های دستگاه تناسلی:

ناهنجاری های مادرزادی ارگان های تولید مثل می توانند تعیین جنسیت فرزند را مشکل یا غیرممکن کنند.

به نظر می رسد که یک دختر باشید:

به خصوص در اوایل دوران بارداری، “دختر” ممکن است پسری باشد که آلت تناسلی او “پنهان” یا به وضوح قابل مشاهده نیست زیرا در موقعیت کودک یا رحم مادر قابل تشخیص نیست. فناوری سونوگرافی به طرز حیرت انگیزی دقیق است و اشتباهات بعید به نظر می رسد در بارداری بعد از ۱۸ هفته. گفته می شود، در کمتر از ۱ درصد موارد، این اتفاق می افتد.

تکنیک اولتراسوند بی تجربه:

تجربه و مهارت فناوری سونوگرافی شما می تواند روی دقت تعیین جنسیت فرزند تأثیر بگذارد.

روش سونوگرافی رامزی در تعیین جنسیت فرزند

روش سونوگرافی رامزی بسیار علمی به نظر می رسد اما به نظر می رسد شواهد علمی بسیار کمی برای پشتیبانی از آن وجود دارد. بسیاری از سایتهایی که ادعای این روش را دارند، از نظر پزشکی برای پیوند با مطالعه اصلی معتبر هستند. با این حال، این مطالعه بی نتیجه است، و به نظر نمی رسد که مطالعه اصلی به صورت آنلاین در دسترس باشد. روش سونوگرافی رامزی ادعا می کند شما می توانید تعیین کنید که آیا شما پسر یا دختر دارید یا براساس کدام طرف جفت در رحم است. اگر در سمت چپ باشد، می گوید شما دختر دارید. اگر در سمت راست باشد، این به معنای این است که شما پسر دارید.

هیچ مطالعه مروری وجود ندارد که در حال حاضر این روش را دقیق ارزیابی کند. همچنین، کسانی که ادعا می کنند این روش کار می کند، درباره این که چگونه می دانند سونوگرافی درستی را نشان می دهد، استدلال می کنند. می توانید به تصویر آینه نگاه کنید. یا ممکن است تصویر از آن طرف گرفته شود، بر خلاف جلوی شکم. به عبارت دیگر، شما نمی توانید از نگاه کردن به عکس سونوگرافی چاپ شده در سمت جفت استفاده کنید، مگر اینکه به طور مشخص از تکنسین سؤال کنید که در جهت گرفتن تصویر از چه جهت گیری استفاده شده است.

مشاغل و وب سایتهای آنلاین وجود دارند که تصاویر سونوگرافی اولیه شما را گرفته و براساس روش Ramzi تعیین جنسیت فرزند انجام می دهند. این به احتمال زیاد هدر دادن پول است. بهتر است یا صبر کنید تا یک سونوگرافی در سه ماهه دوم بتواند نتایج دقیق تری به شما بدهد، یا آزمایش NIPT را انجام دهید (که می تواند در اوایل حاملگی ۹ یا ۱۰ هفته نتیجه را اعلام کند.)
تست در خانه برای تعیین جنسیت فرزند

آزمایش های زیر می تواند در خانه برای تعیین جنسیت فرزند انجام شود:

آزمایشات ادرار

تعدادی کیت “تست” جنسیت مبتنی بر ادرار در منزل برای خرید آنلاین وجود دارد. هیچ یک از آزمایش های تعیین جنسیت فرزند مبتنی بر ادرار از نظر علمی دقیق نیست. در حقیقت، بعضی از این آزمایشات مستقیماً روی جعبه می گویند که آنها فقط برای اهداف سرگرمی هستند. همه این آزمایشات به کاربران هشدار می دهند که بر اساس نتایج تصمیم گیری “مالی یا عاطفی” نکنند. از آزمایشاتی که رضایت “۱۰۰٪” یا ضمانت پس دادن پول ندارند، گول نخورید. آنها به این واقعیت تکیه می کنند که اکثریت مردم هرگز درخواست پول خود را نمی کنند، و این واقعیت است که این تست تعیین جنسیت فرزند را با دقت حدود نیمی از زمان از دیدگاه شانس خالص پیش بینی می کند.

آزمایشات ژنتیکی

همچنین آزمایش های ژنتیکی NIPT در خانه وجود دارد. این آزمایشات مبتنی بر ادرار نیستند اما نیاز به نمونه خون دارند. دو مارک اصلی شامل SneakPeek Test و Nimble Diagnostics است. برخلاف آزمایش ادرار در خانه، اینها یک پایه علمی قرار دارند. این آزمایشات از تست های غیر تهاجمی قبل از تولد (NIPT) استفاده می کنند، همانطور که در ابتدا در این مقاله توضیح داده شد. آنها به دنبال قطعات DNA عاری از سلول هستند، که رشته های DNA هستند که در جریان خون شناور هستند. اگر DNA عاری از سلول کروموزوم Y پیدا شود، این بدان معنی است که مادر در حال داشتن یک دختر است.

در حالی که خطر کمی برای این تست وجود دارد، در حدود ۹۵ درصد نتایج صحیح را نشان می دهد، شما برای دریافت نتیجه تضمین نمی شوید. ممکن است نتیجه “فراگیر” بدست آورید، یا به این دلیل که نمونه خیلی زود گرفته شده است (حداقل باید ۹ هفته باردار باشید) یا نمونه خون به دلایل دیگر از کیفیت کافی برخوردار نبوده است. هنوز معلوم نیست که زنان به طور مکرر نتیجه غیرقابل اعتماد دریافت می کنند.

همچنین، اگر خیلی در جمع آوری نمونه احتیاط نکنید، می توانید به طور تصادفی “نتیجه مرد” را از نمونه دریافت کنید. به عنوان مثال، اگر دست شما با یک مرد تماس جسمی داشته باشد، آزمایش می تواند DNA عاری از سلولهای Y- کروموزومهای او را بگیرد. به همین دلیل قبل از گرفتن نمونه نیاز به شستشوی کامل دست است.

چه موقع نوزادان جنسیت خود را نشان می دهند؟

فرایندی که از طریق آن تعیین جنسیت فرزند انجام می شود تمایز جنسی انسان نامیده می شود. از زمان بارداری تا چند ماه بعد از آن در مورد تعیین جنسیت فرزند شما اطلاعاتی کسب نخواهید کرد، اما از لحظه شروع بارداری قطعا جنسیت معلوم شده است. ژن های نوزاد تعیین جنسیت فرزند را مشخص می کنند. همه تخم ها حاوی یک کروموزوم X هستند، در حالی که اسپرم ها می توانند یک کروموزوم X یا Y داشته باشند. اگر تخمک توسط سلول اسپرم حامل کروموزوم X حاصل، فرزند XX حاصل می شود. در مقابل، اگر سلول اسپرم دارای کروموزوم Y باشد، فرزند کروموزوم XY مردانه خواهد داشت.

در ابتدا، همه فرزند صرف نظر از جنسیت یکسان به نظر می رسند. در حقیقت، اگر به دلیل اثر تستوسترون نبود، همه نوزادان دارای صفات زنانه می باشند. تا هفته هفتم بارداری، کودک شما ساختاری به نام “ریج دستگاه تناسلی” خواهد داشت. سپس در طی ۵ هفته آینده، کودک شما شروع به تولید هورمون هایی می کند که باعث تحریک رشد اندام های جنسی آن می شوند. تمام اندامهای جنسی از لبه دستگاه تناسلی ناشی می شوند. تخمدان ها و لوزه ها معادل بیضه ها هستند، به این معنی که از همان سلول ها درست مانند کلیتوریس و آلت تناسلی ایجاد می شوند. بنابراین هنگامی که این هورمونها شروع به کار کردند، لبه دستگاه تناسلی شروع به تمایز در این ساختارها می کند.

در پسران، لبه های تناسلی تا هفته ۹ شروع به طولانی شدن آلت تناسلی می کند و جوانه های کوچک در هفته ۱۰ پروستات تشکیل می شوند و سیستم ادراری تا هفته ۱۴ تشکیل می شود. در سه ماهه سوم در دختران، تخمدانها بین هفته های ۱۱ تا ۱۲ ایجاد می شوند و ۷ میلیون تخم اولیه را پر می کنند. این تخم ها تا زمان تولد به مقدار کم تولید می شوند و کودک دختر شما با تقریباً ۲ میلیون تخم در تخمدان های خود به دنیا خواهد آمد. دو ساختار به نام مجاری paramesonephric برای تشکیل رحم و واژن در ماه سوم بارداری فیوز می شوند. واژن حدود هفته ۲۲ باز خواهد شد.

۵ نشانه دختر بودن جنین

باورها و اسطوره های محبوب زیادی وجود دارد که ادعا می کنند علائم اولیه پسر یا دختر را پیش بینی می کنند. و گرچه وسوسه انگیز است که فکر کنید می توانید تعیین جنسیت فرزند خود را از طریق علائم جسمی مشخص کنید، تحقیقات پزشکی بسیاری از این اسطوره ها را نادیده گرفته است. در اینجا حقیقت در مورد ۵ علامت بارداری فرضی برای یک دختر وجود دارد:
حمل کودک بالا است

یکی از معمول ترین اسطوره های مربوط به جنسیت فرزند می گوید که داشتن یک برآمدگی بالاتر به معنای داشتن دختر است. با این حال، این نشان داده شده است که یک افسانه است. بزرگترین عواملی که نحوه ظاهر برجستگی شما را تعیین می کند وضعیت جسمی شما، میزان حاملگی هایی که داشته اید، شکل بدنی عضلات شکم و افزایش وزن کلی شما در دوران بارداری است.

قبل از بارداری دارای استرس بسیاری هستند

یکی دیگر از باورهای رایج این است که قبل از بارداری میزان استرس شما می تواند در تعیین جنسیت فرزند شما نقش داشته باشد. و با کمال تعجب، مطالعات علمی همبستگی بین این دو واقعیت را پیدا کرده اند. یک مطالعه نشان داد که زنانی که سطح کورتیزول بالاتری دارند – هورمون استرس- احتمال بیشتری برای داشتن یک دختر دارند. با این حال، دلیل این هنوز کشف نشده است.

نوسانات خلقی

برخی فکر می کنند استروژن تولید شده توسط دختران می تواند بر شوخ طبعی مادر تأثیر بگذارد و باعث ایجاد نوسانات روحی شود. با این حال، مطالعات علمی نشان داده اند که این درست نیست. همه زنان باردار به دلیل نوسان هورمون های خود در حاملگی می توانند از نوسانات خلقی رنج ببرند. اما این تغییرات خلقی به جنسیت نوزاد شما مربوط نمی شود!

داشتن بیماری صبحگاهی بیشتر

یکی دیگر از باورهای رایج بیان می کند که از آنجا که دختران هورمون بیشتری تولید می کنند، مادران آنها از یک بیماری شدیدتر صبحگاهی رنج می برند. اما علم و تجربه هر دو نشان داده اند که بیماری صبحگاهی می تواند در زنان متفاوت باشد. همین زنان حتی می توانند در طی بارداری های مختلف سطح مختلفی از بیماری صبحگاهی را تجربه کنند. یک مطالعه که در مجله پزشکی “لنست” منتشر شده است، بین بیماری شدید صبحگاهی و احتمال داشتن یک دختر ارتباط کمی وجود دارد. با این حال، شواهد آنها قطعی نبود، بنابراین این اسطوره همچنان باقی می ماند … خوب، یک اسطوره.

داشتن آکنه یا پوستی تیره

آیا تاکنون شنیده اید که یک دختر بچه زیبایی مادر را به سرقت می برد؟ برخی افراد معتقدند اگر دختری دارید، پوست چرب یا کسل کننده و آکنه زیادی خواهید داشت. اما این فقط یک باور غلط دیگر است. هورمون حاملگی می تواند غیرقابل پیش بینی باشد، و آنها روی پوست و موهای هر زن متفاوت خواهند بود.

۵ نشانه پسر بودن جنین

ولع غذاهای شور

تحقیقات نشان داده است که در هر جایی بین ۵۰ تا ۹۰٪ از کل زنان باردار در برخی از مواقع در دوران بارداری هوس غذا می کنند. و یک عقیده رایج بیان می کند که زنانی که دختران را حمل می کنند شیرینی بیشتری را میل می کنند. آنها همچنین فکر می کنند اگر شما پسر دارید، غذاهای غلیظ و شور را هوس می کنید. حقیقت این است که هوس های زن بیشتر از جنسیت فرزندشان به نیازهای غذایی آنها مربوط می شود. بنابراین این یک نشانه بارداری برای یک پسر نیست.
ضربان قلب پایین فرزند

اسطوره تعیین جنسیت دیگر ادعا می کند که اگر ضربان قلب کودک شما در حدود ۱۴۰ ضربه در دقیقه باشد، یک پسر است. ضربان قلب سریعتر به این معنی است که شما دختری را حمل می کنید. اما مطالعات علمی نشان داده اند که بین ضربان قلب فرزند های دختر و پسر تفاوت معنی داری وجود ندارد. در حقیقت، فرزند های مرد ضربان قلب کمی سریعتر دارند، اما تقریباً ۳ ضربان در دقیقه است.
شکم پایین است

درست مانند شکم بالا، به این معنی است که شما بچه پسر دارید،اعتقاد بر این است که شکم پایین به معنای این است که کودک شما پسر است. اما هیچ مدرکی برای پشتیبان گیری از این تئوری موجود نیست. همانطور که در بالا گفتیم، شکل برجستگی شکم شما توسط عوامل دیگری مشخص می شود.

مو و پوست سالم تر

این برعکس اسطوره است که داشتن یک دختر “زیبایی شما را از شما دور می کند”. بسیاری از مردم بر این باورند که اگر پسری دارید، پوست شما سالم تر به نظر می رسد و موهای ضخیم و براقی دارید. اما در واقعیت، این تغییرات فقط به هورمونهای بارداری بستگی دارد. برخی از خانمها می توانند رنگدانه یا آکنه پوستی ایجاد کنند، در حالی که برخی دیگر موهای ضخیم و “درخشش بارداری” دارند.

نوسان خلقی ندارد

آیا کسی واقعاً معتقد است که داشتن یک پسر به این معنی است که زنان باردار از نوسانات روحی جلوگیری می کنند؟ متأسفانه، این درست نیست! شما به همان اندازه ای احتمال دارد که پسر یا دختر داشته باشید، نوسانات خلقی را تجربه خواهید کرد. این یک مورد بسیار شایع برای بسیاری از زنان باردار است.

 

منبع: طبنا

 

منبع: پارسینه

کلیدواژه: تعیین جنسیت جنین بارداری جنسیت جنین سبک زندگی پارسی خبر برای تعیین جنسیت فرزند تعیین جنسیت فرزند تعیین جنسیت فرزند نشان داده اند استفاده می شود دوران بارداری دستگاه تناسلی داشتن یک دختر نظر می رسد انجام می شود داشته باشند زنان باردار پسر یا دختر قبل از تولد دختر دارید آلت تناسلی ضربان قلب پسر دارید کودک شما شما پسر برای یک یک پسر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۱۰۶۰۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رفلاکس معده؛ نشانه‌ها، علل و راه‌های درمان آن

فرارو- شاید کسی نباشد که در طول زندگی خود برای یک بار هم که شده با مشکلی به نام رفلاکس معده که معمولاً با سوزش سر دل یا ترش کردن شناخته می‌شود، مواجه نشده باشد. واقعیت این است که رفلاکس معده دومین مشکل شایع گوارشی است که بیش از ۴۰ درصد از مردم را گرفتار خود کرده است. این عارضه هنگامی رخ می‌دهد که محتویات اسیدی معده به سمت مری بازگردد و علت آن نیز معمولا مربوط به کارکرد نادرست عضله تنگ کننده تحتانی مری (اسفنکتر) است.     به گزارش فرارو؛ به طور دقیق رفلاکس معده به چه معناست و علائم آن چیست؟ رفلاکس معده به چه دلایلی رخ می‌دهد و چه عوارضی دارد؟ رفلاس معده چگونه تشخیص داده می‌شود و از چه روش‌هایی برای درمان آن استفاده می‌شود؟ اگر شما نیز به دنبال پاسخ این سوالات هستید، با ما همراه شوید تا اطلاعات جامعی را درباره رفلاکس معده در اختیار شما قرار بدهیم.
رفلاکس معده چیست؟ رفلاکس معده یک بیماری گوارشی شایع است که باعث سوزش معده در ناحیه تحتانی قفسه سینه می‌شود. در این بیماری که در میان مردم به نام ترش کردن معده شناخته می‌شود، رفلاکس معده زمانی اتفاق می‌افتد که محتویات معده (شیره معده حاوی اسید) به مری باز می‌گردد. به برگشت اسید معده به مری «رفلاکس معده به مری» (GERD) گفته می‌شود که حالت مزمن رفلاکس اسیدی معده است. این بیماری زمانی اتفاق می‌افتد که عضله تنگ‌ کننده اسفنکتر تحتانی مری (LES) ضعیف شود یا آسیب جدی دیده باشد. وظیفه اسفنکتر تحتانی مری جلوگیری از حرکتِ رو به بالای غذا از معده به مری است؛ بنابراین وقتی غذا از این قسمت عبور کند و وارد معده شود، این دریچه بسته می‌شود تا مانع بازگشت غذا و اسید معده به مری شود.   در صورت درست کار نکردن این دریچه یا بسته نشدن کامل آن آب گوارشی و محتوای معده به مری بازمی‌گردد و رفلاکس معده رخ می‌دهد. با این حال رخ دادن این اتفاق همیشه به معنای وجود بیماری نیست؛ حتی رخ دادن گاه و بی‌گاه آن طبیعی است. اگر علائم بازگشت اسید معده به مری دو بار در هفته اتفاق بیافتد، شما به بیماری ریفلاکس معده مبتلا شده‌اید که به آن بیماری بازگشت اسید معده به مری نیز می‌گویند. رفلاکس معده دومین بیماری شایع گوارشی است که براساس آخرین آمار‌ها حدود ۴۴ درصد از افراد را درگیر می‌کند. این آمار‌ها نشان می‌دهد که بیشتر این افراد حداقل یک‌بار در ماه احساس سوزش سر دل را تجربه می‌کنند و ۲۰ % افراد نیز علائم رفلاکس معده به صورت هفتگی را دارند.   رفلاکس معده چه علائمی دارد؟ علائم رفلاکس معده برحسب اندام و عضوی که تحت تأثیر اسید معده قرار می‌گیرد، متفاوت است. همه انسان‌ها علائم یک‌سانی را تجربه نمی‌کنند. علائم رفلاکس معده از خفیف به شدید دسته‌بندی می‌شوند و معمولاً بعد از خوردن غذا (به‌خصوص غذای تند یا چرب) و هنگام دراز کشیدن یا خم شدن بروز پیدا می‌کنند. از علائم رفلاکس معده می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: ۱. درد یا سوزش سر دل: که با احساس سوزش در قفسه سینه همراه است، این سوزش ممکن است به گلو نیز برسد.
۲. احساس مزه تلخ یا ترش در گلو: در برخی موارد ممکن است بخشی از غذا یا مایع موجود در معده نیز به دهان بازگردد.
۳. سوء‌هاضمه: که با درد و ناراحتی در بالای شکم همراه است. احساس ناراحتی معده، داشتن حالت تهوع و استفراغ و احساس سیری آزاردهنده از علائم سوء‌هاضمه است.
۴. اشکال در بلع: در برخی از موارد فرد دچار مشکل در بلع می‌شود که گاه در تنفس فرد اختلال ایجاد می‌کند.
۵. باد گلو و آروغ زدن‌های مکرر: عضله اسفنکتر که در بالای مری قرار دارد، به دلیل حرکت گاز از میان این مسیر به ارتعاش درمی‌آید و درنتیجه صدا تولید می‌کند.
۶. گلودرد: در واقع این اسید معده است که گلو را تحریک می‌کند و سبب ایجاد درد می‌شود. گلودردی که مدت‌دار است و از بین نمی‌رود، مهم‌تر از همه اینکه همراه با نشانه‌های سرماخوردگی نیست.

بعضی بیماران مبتلا به رفلاکس ممکن است علائم دیگری هم داشته باشند که این علائم و نشانه‌ها عبارت‌اند از:
ــ درد در زیر جناغ سینه
ــ گیر کردن غذا
ــ حالت تهوع یا استفراغ (به‌خصوص هنگام صبح)
ــ جمع شدن بیش از حد بزاق در دهان و سرفه‌های مکرر بدون علت
ــ تلخ شدن دهان و برگشت آب و مواد غذایی از معده به دهان
ــ بوی بد دهان
ــ کاهش وزن بدون علت
ــ مدفوع خونی یا سیاه یا استفراغ خونی
ــ پف کردن
ــ سکسکه‌ای که از بین نمی‌رود.   علت رفلاکس معده چیست؟ زمانی که معده رفلاکس می‌شود، درواقع اسید معده به مری باز می‌گردد، این بازگشت اسیدی در معده می‌تواند به مری صدمه وارد کند و مشکلاتی را در بلع برای فرد ایجاد نماید. در بسیاری از موارد که این بیماری جدی گرفته نمی‌شود و رفلاکس فرد را درگیر سرفه‌های شدید و خشونت صوت کند، رفلاکس ممکن سبب پدید آمدن سلول‌های ناهنجاری شود که می‌تواند زمینه‌ساز ابتلا به سرطان مری شود.    رفلاکس ممکن است به دلایل مختلفی رخ بدهد که شایع‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:
۱. عملکرد نادرست اسفنکتر تحتانی مری: هنگامی که شما غذا را فرو می‌برید، اسفنکتر تحتانی مری؛ یعنی گروهی از عضلات دایروی اطراف قسمت تحتانی مری شما باز می‌شوند و به غذا و مایعات اجازه پایین رفتن به سمت معده را می‌دهند؛ سپس دوباره بسته می‌شوند. با این حال چنانچه این دریچه‌ها غیرطبیعی باز و یا ضعیف شوند، اسید معده می‌تواند به مری شما برگردد و منجر به سوزش سر دل به طور مکرر شود. این برگردانده شدن ثابت اسید می‌تواند جداره مری شما را تحریک کند و به التهاب مری منجر شود (ازوفاژیت). با گذشت زمان التهاب می‌تواند تمام جداره مری را پوشش بدهد و به عوارضی مانند خونریزی، تنگی مری و یا مری بارت (یک بیماری پیش سرطانی) منجر شود.

۲. فتق حجاب حاجز: یکی از علت‌های شایع بیماری ریفلاکس اسید معده اختلالی به نام فتق هیاتال یا فتق حجاب حاجز است که در معده ایجاد می‌شود. این عارضه زمانی ایجاد می‌شود که قسمت فوقانی معده و دریچه تحتانی مری به سمت بالا و دیافراگم حرکت می‌کنند، عضله‌ای که شکم را از قفسه سینه جدا می‌کند. به‌طور معمول دیافراگم به حفظ اسید در معده کمک می‌کند و اگر کسی فتق هیاتال داشته باشد، ممکن است اسید به سمت بالا و مری حرکت کند؛ بنابراین باعث بروز علائم بیماری ریفلاکس خواهد شد.

۳. عملکرد نادرست عضلات معده: گاه با انقباضات کند معده و به تاخیر افتادن تخلیه محتویات معده درون روده‌ها این مشکل پدید خواهد آمد؛ همچنین اگر حرکات دودی شکل معده دچار خلل و اشکال شوند، رفلاکس رخ می‌دهد.

۴. پُرخوری: زیاده‌روی در مصرف غذا نیز می‌تواند عاملی برای بروز رفلاکس و سوزش معده شود؛ به‌ویژه اگر بعد از خوردن غذا فورا بخوابید، این مشکل بیشتر به سراغ شما خواهد آمد.

۵. برخی بیماری‌ها و داروها: مبتلایان به بیماری آسم و نیز مصرف کنندگان دارو‌های ضدالتهاب غیر استروئیدی مانند آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن نیز ممکن است دچار رفلاکس معده شوند.

۶. مصرف برخی مواد غذایی: مصرف برخی از غذا‌ها که می‌تواند عامل رفلاکس یا تشدید کننده‌ی آن محسوب شود، عبارت‌اند از:
ــ مصرف الکل
ــ مصرف چای
ــ خوردن قهوه
ــ نوشیدن نوشابه‌های گازدار
ــ نوشیدنی‌های حاوی کافئین-شکلات
ــ خوردن مرکبات (نارنگی، پرتغال، گریپ فروت)
ــ مصرف گوجه فرنگی، رب و سس گوجه فرنگی
ــ مصرف زیاد غذا‌های تند و ادویه‌دار
ــ خوردن غذا‌های پرچرب   عوامل خطر ابتلا به رفلاکس معده شرایطی که می‌تواند خطر ابتلا به رفلاکس معده را افزایش بدهد، شامل موارد زیر است:
ــ اضافه‌ وزن یا چاقی
ــ خوردن تنقلات نزدیک به زمان خواب
ــ سیگار کشیدن
ــ باردار شدن
ــ تاخیر در خالی شدن معده
ــ داشتن رژیم غذایی کم فیبر
ــ تحرک نداشتن و ورزش نکردن
ــ مصرف زیاد نمک در وعده‌های غذایی
برای رفلاکس معده چه زمان به پزشک مراجعه کنیم؟ در صورت داشتن درد در قفسه سینه به‌ویژه اگر دچار تنگی نفس یا درد در ناحیه فک یا بازو نیز هستید، فورا به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید؛ زیرا ممکن است این‌ها علائم و نشانه‌های حمله قلبی باشد. همچنین درصورتی که علائم ریفلاکس معده را به صورت شدید یا مکرر تجربه کردید یا بیش از دو بار در هفته از دارو‌های بدون نسخه برای درمان سوزش معده استفاده کرده‌اید و همچنان بهبود نیافته‌اید، حتما به پزشک مراجعه کنید.
رفلاکس معده چگونه تشخیص داده می‌شود؟ پس از مراجعه فرد به پزشک و معاینه فیزیکی و بررسی علائم ظاهری در صورتی که پزشک به عارضه رفلاکس معده مشکوک باشد، از روش‌های زیر برای تشخیص دقیق استفاده خواهد کرد:   ۱. آندوسکوپی فوقانی: در این روش پزشک یک لوله باریک را با دوربین از راه گلو وارد مری می‌کند و به بررسی دقیق مری و معده می‌پردازد. اگر فرد به رفلاکس معده دچار باشد، معمولا با آندوسکوپی همه چیز طبیعی به نظر می‌رسد؛ اما مواردی همچون التهاب مری تشخیص داده می‌شود یا ممکن است نیاز به نمونه‌برداری برای بررسی ابتلا به بیماری بارت باشد.

۲. تست PH: در این روش یک مانیتور کوچک از طریق لوله نازک و از راه بینی یا دهان به داخل مری هدایت می‌شود، درحالی که به دستگاه ثبت کننده همراه بیمار متصل است زمان و مدتی را که اسید معده به داخل مری برمی‌گردد، ثبت می‌کند. روش دیگر استفاده از کپسول است که طی آندوسکوپی داخل مری قرار داده می‌شود و PH مری را در زمان‌های مختلف ثبت می‌کند و پس از دو روز از طریق مدفوع دفع می‌شود.

۳. فشارسنج مری: در این روش انقباض عضلانی غیرارادی مری هنگام بلع و همینطور هماهنگی و نیروی اعمال شده عضلات مری اندازه‌گیری می‌شود.

۴. اشعه ایکس: پرتو‌های ایکس بعد از نوشیدن مایعی که لایه داخلی دستگاه گوارش شما را پر می‌کند، گرفته می‌شود. این روش به پزشک شما اجازه می‌دهد که محیط مری، معده و روده شما را ببیند؛ همچنین ممکن است از شما خواسته شود قرص باریم را بلع کنید که می‌تواند به تشخیص تنگی مری کمک کند.

۵. نمونه‌برداری: طی آندوسکوپی به‌منظور تشخیص عفونت و ناهنجاری‌های دستگاه گوارش نمونه‌هایی از بافت دستگاه گوارش برداشته می‌شود تا با میکروسکوپ ارزیابی شود.   رفلاس معده چه عوارضی دارد؟ رفلاکس معده در صورت بهبود نیافتن و درمان نشدن می‌تواند بدتر شود و با گذشت زمان التهاب مزمن در مری شما می‌تواند سبب عوارض جانبی شود که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:
۱. ازوفاژیت: التهاب مری یا ازوفاژیت ممکن است موجب سوزش سردل، درد قفسه سینه و بلع دردناک شود.
۲. تنگی مری: در این حالت، مری در معرض تنگی قرار می‌گیرد و باعث اختلال و مشکل در بلع می‌شود.
۳. مری بارت: تغییر بافت قسمت انتهایی مری است که در صورت درمان نشدن می‌تواند به سرطان مری منجر شود.
۴. مشکلات تنفسی: ممکن است اسید معده را در ریه‌ها نفس بکشید که می‌تواند موجب مشکلات زیادی از قبیل احتقان قفسه سینه، خفگی و آسم شود.
۵. درد باز در مری (زخم مرطوب): اسید معده می‌تواند بافت مری را از بین ببرد که باعث ایجاد درد شدید می‌شود. زخم مری می‌تواند خونریزی کند که باعث درد هنگام بلعیدن می‌شود.
درمان پزشکی رفلاکس معده پزشک شما احتمالاً توصیه می‌کند که ابتدا تغییر در شیوه زندگی و دارو‌های بدون نسخه را امتحان کنید. اگر طی چند هفته احساس تسکین نکردید، پزشک ممکن است دارو‌های تجویزی یا جراحی را توصیه کند. شایع‌ترین درمان‌های پزشکی رفلاکس معده عبارت‌اند از: ۱. دارو‌های بدون نسخه رفلاکس معده همیشه در داروخانه‌ها می‌توان دارو‌هایی را یافت که می‌توانند رفلاکس معده را درمان کنند و البته به تجویز پزشک نیز نیازی ندارند. این دارو‌ها عبارت‌اند از:   ــ آنتی اسید‌هایی که اسید معده را خنثی می‌کنند: آنتی اسید‌ها مانند میلانتا و رولائیدها ممکن است اثر فوری داشته باشند؛ اما آنتی اسید‌ها به تنهایی التهاب مری را بهبود نمی‌بخشند. استفاده بیش از حد از آنتی اسید‌ها می‌تواند عوارض جانبی مانند اسهال و یا گاه مشکلات کلیوی را ایجاد کند.

ــ دارو‌هایی برای کاهش تولید اسید معده: این دارو‌ها – که به عنوان مهارکننده‌های گیرنده H۲ شناخته شده است – شامل سایمتیدین، فاموتیدین، هیزاتیدین و رانیتیدین هستند. مسدود کننده‌های گیرنده H۲ به اندازه ضد اسید‌ها موثر نیستند؛ اما تسکین بیشتری دارند و ممکن است تولید اسید معده را تا ۱۲ ساعت کاهش بدهند.

ــ دارو‌هایی که تولید اسید را مسدود می‌کنند و مری را بهبود می‌بخشند: این دارو‌ها – که به عنوان مهار کننده‌های پمپ پروتون شناخته می‌شوند – نسبت به مسدود کننده‌های گیرنده H۲ مسدود کننده‌های قوی‌تر اسید هستند و باعث بهبود بهتر بافت مری می‌شوند. مهارکننده‌های پمپ پروتون بدون نسخه شامل لانزوپرازول و امپرازول هستند. ۲. دارو‌های تجویزی رفلاکس معده در برخی موارد درمان رفلاکس معده به تشخیص دقیق پزشکی و تجویز دارو‌های خاص نیاز دارد؛ زیرا ممکن است رفلاکس معده به دلایل خاصی رخ داده باشد که باید به طور تخصصی درمان شود.

ــ دارو‌های تجویزی مسدود کننده‌های گیرنده H۲: این‌ها شامل فرم‌های قوی‌تر از دارو‌های فاموتیدین، هیراتیدین و رانیتیدین هستند. این دارو‌ها به طور کلی تحمل خوبی دارند؛ اما مصرف طولانی مدت ممکن است با افزایش اندک خطر کمبود ویتامین B۱۲ و شکستگی استخوان همراه باشد.

ــ دارو‌های تجویزی مهارکننده‌های پمپ پروتون: این‌ها شامل اسموپرازول، فرم‌های قوی‌تر لانزوپرازول و امپرازول، پنتوپرازول، رابپرازول و دکس لانزوپرازول هستند. این داروها به طور کلی تحمل خوبی دارند؛ اما ممکن است باعث اسهال، سردرد، حالت تهوع و کمبود ویتامین B۱۲ شوند. استفاده مزمن ممکن است خطر شکستگی لگن را افزایش بدهد.

ــ دارو‌هایی برای تقویت اسفنکتر پایینی مری: باکلوفن ممکن است با کاهش فراوانی ریلکسیشن اسفنکتر پایینی مری GERD را کاهش بدهد. عوارض جانبی ممکن است شامل خستگی یا حالت تهوع باشد. ۳. جراحی و سایر درمان‌های رفلاکس معده رفلاکس معده معمولا با دارو قابل کنترل است و اگر دارو‌ها موثر نباشند یا مایل به مصرف طولانی مدت دارو نیستید، پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه کند:

ــ فوندوپلیکاسیون: جراح قسمت بالای شکم شما در اطراف اسفنکتر تحتانی مری را می‌پیچد تا ماهیچه را محکم و از رفلاکس جلوگیری کند. Fundoplication معمولاً با روش حداقل تهاجمی (لاپاروسکوپی) انجام می‌شود.

ــ دستگاه LINX: حلقه‌ای از مهره‌های مغناطیسی ریز در اطراف محل اتصال مری به معده پیچیده می‌شود. جاذبه مغناطیسی بین مهره‌ها به اندازه کافی قوی است تا محل اتصال را بسته نگه دارد؛ اما به اندازه کافی ضعیف است که اجازه می‌دهد مواد غذایی از آن عبور کنند. دستگاه Linx را می‌توان با استفاده از روش‌های حداقل تهاجمی جای‌گذاری کرد.   درمان رفلاکس معده با تغییر در سبک زندگی یکی از مهم‌ترین روش‌های درمان رفلاکس معده تغییر در سبک زندگی است. در واقع یکی از مهم‌ترین عوامل ابتلا به رفلاکس معده نداشتن سبک زندگی صحیح است و چنانچه این سبک نادرست را تغییر بدهیم، به احتمال زیاد موفق به درمان رفلاکس معده خواهیم شد. با برخی تغییرات در سبک زندگی همچون موارد اشاره شده در زیر شما نیز می‌توانید به‌سادگی رفلاکس معده را درمان کنید:   ۱. پرهیز از پرخوری: پرخوری در وعده غذایی باعث ایجاد فشار روی معده می‌شود و علائم رفلاکس را افزایش می‌دهد.
۲. جویدن کامل غذا: غذا را آهسته میل کنید و کاملا بجوید.
۳. فاصله بین وعده غذایی و خواب: حداقل سه ساعت بین غذاخوردن و رفتن به رختخواب فاصله بیندازید.
۴. کنترل وزن: وزن اضافه باعث ایجاد فشار روی شکم و معده و برگشت اسید از معده به مری می‌شود.
۵. اجتناب از سیگار: سیگار کشیدن کارایی عملکرد دریچه LES را کاهش می‌دهد.
۶. هنگام خواب بالاتنه خود را بالا ببرید: رفلاکس معده معمولا شب‌ها بدتر می‌شود؛ زیرا وقتی دراز می‌کشید، جریان اسید معده به مری راحت‌تر رخ می‌دهد. سعی کنید هنگام خواب سر و شانه خود را بالاتر از معده قرار بدهید.
۷. اجتناب از پوشیدن لباس‌های تنگ: لباس‌های تنگ به‌خصوص از ناحیه کمر و شکم علائم رفلاکس معده را تشدید می‌کنند.
۸. نشستن صحیح: برخی معتقدند نشستن درست و صاف هنگام صرف غذا و بعد از آن به کاهش علائم رفلاکس کمک می‌کند.
۹. کاهش استرس: برخی روش‌های کاهش استرس مانند یوگا، تصاویر هدایت شده، تنفس صحیح و مدیتیشن برای کاهش علائم رفلاکس موثر هستند.   درمان رفلاکس معده با استفاده از مواد غذایی علاوه‌بر تغییر در سبک زندگی، رفلاکس معده را با برخی از مواد غذایی نیز می‌توان درمان کرد یا شدت آن را کاهش داد. از جمله مهم‌ترین مواد غذایی که می‌تواند ما را در درمان رفلاکس معده یاری بدهد، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱. سبزیجات: سبزیجات به‌ علت چربی و قند پایین موجب کاهش اسید معده می‌شوند. لوبیا سبز، کلم بروکلی، مارچوبه، گل‌کلم، سبزیجاتِ دارای برگ‌های سبز خوراکی، سیب‌زمینی و خیار از جمله سبزیجات مفید برای رفلاکس معده هستند.
۲. زنجبیل: زنجبیل دارای خواص ضدالتهابی است و در درمان ترش کردن معده و سایر مشکلات گوارشی مؤثر است. می‌توانید ریشه‌ی زنجبیل را به‌صورت رنده‌ یا خُرد شده به انواع غذا‌ها و نوشیدنی‌ها اضافه کنید.
۳. جو دوسر: جو دوسر ازجمله غلات کامل و منبعی غنی از فیبر است که معمولا به شکل حلیم در وعده‌ی صبحانه مصرف می‌شود و به‌ علت جذب اسید معده در کاهش علائم رفلاکس مؤثر است. برنج سبوس‌دار و نان‌هایی که از غلات کامل درست شده‌اند، از دیگر خوراکی‌های حاوی فیبر بالا هستند.
۴. بادام خام: بادام خام با تولید «آلکالین» می‌تواند PH (وضعیت اسیدیته) معده را تنظیم کند؛ زیرا بادام منبع کلسیم است.
۵. گوشت کم‌چرب: گوشت‌های کم‌چرب مانند گوشت مرغ، بوقلمون، ماهی و غذا‌های دریایی دارای چربی خیلی کمی هستند و موجب کاهش علائم رفلاکس معده می‌شوند. انواع مختلف گوشت کم‌چرب را می‌توانید به‌صورت گریل، کبابی یا آب‌پَز تهیه و مصرف کنید.
۶. آب گرم و آبلیموی تازه: صبح خود را با یک فنجان آب گرم و آبلیموی تازه شروع کنید. با نوشیدن این محلول با معده خالی و ۱۵ الی ۲۰ دقیقه قبل از خوردن صبحانه بدن می‌تواند به طور طبیعی اسید معده را متعادل کند. این محلول برای همه بی‌خطر است.
۷. جوش شیرین: یک قاشق جوش شیرین را در نصف فنجان آب حل کنید و بنوشید. این محلول بدمزه؛ اما موثر است.
۸. آلوئه‌ورا: با خوردن روزانه ۶۰ میلی لیتر شربت غیرفرآوری شده آلوئه‌ورا علائم رفلاکس کاهش می‌یابد.
۹. آدامس: بعد از هر وعده غذایی آدامس بجوید تا ترشح بزاق افزایش یابد. نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که افزایش ترشح بزاق سبب کاهش اسید در مری می‌شود.
۱۰. دمنوش‌ها: نوشیدن برخی دمنوش‌ها همچون بابونه، نعناع یا شنبلیله به کاهش علائم رفلاکس اسیدی کمک می‌کند.